بازی

هیچ وقت فکر نکردم که شاید بازی با سن و سال آدمها رابطه‌ای داشته باشد و زمانی به سنی برسی که بازی کردن برایت کسر شأن باشد. اتفاقاً برخلاف آن، همیشه فکر می کردم که هر زمان که اراده کنی و حسش را داشته باشی باید این حس باقیمانده از دوران کودکی‌ات را زنده‌اش کنی.
حالا هم نه اینکه فکر کنی خیلی حس و حالی برایم مانده که خوش خوشانم هست و بازی کردنم گرفته باشد. نه! از این خبرها نیست!...
بگذریم اصلاً!

مدتهاست بازی فلش، بازی نکرده بودم. دیشبی بود که به سرم زد و سرچ کوچکی کردم و به یک بازی گیر دادم. بازی معروف PACMAN را که بازی کرده‌اید؟! از آن بازی‌های قدیمی و کلاسیک و ساده و جمع و جور که واقعاً از بازی کردنش لذت می‌بری. من که خیلی لذت بردم و بد ندیدم، لینکش را غیر از این زیر، همین کنار هم گذاشتم برای رفع خستگی و گاهی برای بی‌خیالی کم‌خیالی و گاهی برای یادآوری خاطرات بچگی و ... .

PACMAN

پی‌نوشت 1: هنوز دارم نگاه می‌کنم این بازی عجیب و غریب را!... گمانم این کتاب تاریخ، دارد صفحات سیاهش را سنگین ورق می‌زند.
پی‌نوشت 2: می‌خواهم لینک بدهم به اینور و آنور، زیرش هم همین‌جوری بنویسم By Blogrolling! ... دلم هوای آن قدیم‌ها را کرده اساسی!...
Blogger

Check Google Page Rank