موقعی که وبلاگ «آینه ها» راه افتاد، قرار رو بر این گذاشته بودم که محدودیتی برای موضوع، نگذارم و در هر موضوعی که به نظرم رسید و ممکن بود که برای مخاطب احتمالی هم جالب باشه، بنویسم؛ عملاً امکان عمل به چنین چیزی بنا بر روحیات خودم و همین طور فضاهای نسبتا متفاوتی که بعدها برام به وجود اومد، از عهده ی من خارج بود. (همین طور که دیدید، بیشتر از دو سه سال نشد! البته اگر وبلاگ ننوشته باشید، خودتون دلیلش رو بعد از چند مدت وبلاگ نویسی خواهید فهمید!).
از موقعی که شروع به نوشتن توی وب کردم، الگوی بزرگم در وبلاگ نویسی یکی از اولین وبلاگ نویسان ایران بود که با اینکه مدتهاست نمینویسن، لینکشون در همین سایدبار هست! (این راهنمایی رو هم میکنم که قبلا با ام.تی کار میکردن اما الان وبلاگشون در سیستم وردپرس آماده ست، ولی گویا خودشون هنوز آمادگی برای شروع دوباره و نوشتن رو پیدا نکردند. از صمیم قلب امیدوارم که دوباره ایشون، شروع کنند به نوشتن!... خیلی خوشحالم میکنی اگر بیای رفیق!).
از وقتی که قالب پنجم آینه ها رو گذاشتم (بگیریم ورژن +5!!! با توجه به اینکه این قالب 7 هست!) سعی کردم تا حدودی لحنم رو عوض کنم و دست خودم رو تو نوشتن بازتر بگذارم و بیشتر برای خودم و از اون چیزهایی که دوست دارم، بنویسم. اما اگر متوجه حلقوی شدن آینه ها شده باشید (!!!)، میخوام نوشته هایی که بیشتر در زمینه اینترنت و کامپیوتر و جاوااسکریپت و فلش و قالب وبلاگ و لینک و پینگ و خلاصه از این موضوعات تینیجرپسند! هست رو در اینجا بگذارم و خود ِ خودم رو ببرم به یه جاهای دیگه! ... و همه ی اینها یعنی پدیده ی شوم چندوبلاگی شدن!!! (قربون این بلاگ اسپات هم برم که هر چند تا وبلاگ هم داشته باشی باز هم اون دکمه ی «Create a new blog» رو از بالای داشبورد بر نمیداره!).
خوب! پس چی شد؟! آینه ها اینجا میمونه و عاشقانه ها (عاشقانه های استاد فرهنگ شریف رو شنیدید؟!) و عارفانه ها (عارفانه های جبران خلیل جبران رو خوندید؟!) و نامه ها (به «نامه ها» و «نشانی ها» ی سید علی صالحی دل دادید؟!) و درد دلها (اینا دیگه از خودم باشه! نظرتون چیه؟!) و ... رو می بریم یه جای دیگه! شاید اونجا فرصتی شد که به دلبستگیهای اصلیم (مخصوصاً شعر و موسیقی) بیشتر بپردازم.
وبلاگ جدیدمون که یه مقدار سر و سامون گرفت، لینکش رو میگذارم!
پ.ن: راستی اون بالا رو میبینین (آره! همون فلش کذایی که حاکی از حلقه وبلاگی و از این لوس بازیاست رو میگم!) ... چه فضا دلباز شده اونجا، کلی کار میشه کرد اون بالاها فکر میکنم! جولانگاه دائمی منه - برای جفتک وارو زدن!!! - همون یه تیکه زمین اینترنت!)
