هنوز هم دلم ميگيره؛ اما نه مثل قبل. پيشترها، بهونه ها كوچيك بودند، اما الان اونا هم بزرگتر شدند.
عادت كردن به چيزهاي خوب خيلي بده! احساس مي كنم وقتي كه به یک چيز خوب عادت كني، اين، باعث ميشه كه ديگه اون طور كه بايد قدرش رو ندوني، در نتيجه، ارزشش هم همين طور كمتر و كمتر ميشه، تا جايي كه ديگه فكر مي كني كه بود و نبودش ديگه برات فرقي نداره... اما فرق داره؛ خيلي زياد! ... اين رو وقتي مي فهمي كه اون چيز خوب رو از دست بدي، اون موقع تازه مي فهمي كه چي رو از دست دادي... اين هم يه جورايي بد نيستا... باعث ميشه بيشتر به ارزشش پي ببري و با زاويه ديد بهتري به اون فكر كني و نگاه كني. اين طوري مي فهمي كه چيزهاي خوب رو هميشه بايد زياد دوست داشت... اين، بايده!
